Św. Paweł Apostoł - gigant wiary
Lidia Dudkiewicz
Człowiekiem Roku jest obecnie św. Paweł z Tarsu, w związku z 2000. rocznicą jego urodzin. Będzie więc wiele okazji, aby przez najbliższych 12 miesięcy, aż do 29 czerwca 2009 r., poznawać życie i działalność ewangelizacyjną Apostoła Narodów, który jako pierwszy niósł Chrystusa do Europy i pozyskał dla Chrystusa wielką liczbę narodów, wszędzie zakładając gminy chrześcijańskie. To właśnie św. Paweł ochrzcił Europę. Zawdzięczamy mu chrześcijańskie oblicze Starego Kontynentu.
"Drzwi Pawłowe" otwarte
Uroczystej inauguracji Roku Pawłowego dokonał Benedykt XVI 28 czerwca 2008 r. podczas wieczornych Nieszporów w rzymskiej Bazylice św. Pawła za Murami, przy grobie Apostoła Narodów. W uroczystości wzięli udział m.in.: patriarcha ekumeniczny Konstantynopola Bartłomiej I i archiprezbiter rzymskiej Bazyliki św. Pawła za Murami kard. Andrea Cordero Lanza di Montezemolo. Na rozpoczęcie Roku Pawłowego przybyli do Rzymu delegaci bratnich Kościołów z Jerozolimy, Antiochii, Cypru, Grecji, które tworzyły środowisko geograficzne życia Apostoła Narodów. W czasie nabożeństwa Papież otworzył "Drzwi Pawłowe" i zapalił "Płomień Pawłowy", który będzie podtrzymywany przez cały rok w portyku rzymskiej Bazyliki. Podobne lampki oliwne palą się również w ważnych dla Apostoła Narodów miejscach w Turcji: w Tarsie, w Efezie, a także na Malcie.
W drodze do Damaszku
Najpierw był Szaweł - Żyd z Tarsu, gorliwy uczeń faryzeuszów, traktujących chrześcijaństwo jako zagrożenie dla wiary w jedynego Boga. Prześladował chrześcijan, przyczynił się nawet do ukamienowania Szczepana - pierwszego chrześcijańskiego męczennika. W 35 r. w drodze do Damaszku, pod wpływem spotkania z Chrystusem, nastąpiła przemiana Szawła w Pawła. Chrystus wybrał go, aby nawracał pogan i szerzył królestwo Boże na ziemi. Stał się trzynastym Apostołem.
Do tego faktu spod Damaszku, przełomowego w życiu św. Pawła, nawiązał Papież Benedykt XVI w dniu otwarcia Roku Pawłowego. Odwołał się do Listu do Galatów, w którym Apostoł Narodów pozostawił bardzo osobiste wyznanie wiary. Otwiera tam bowiem serce przed ludźmi wszystkich czasów i ukazuje, co było najgłębszą siłą jego życia. "Życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie" (Ga 2, 20). - Wszystko, co czyni Paweł - mówił Papież - wypływa z tego przekonania. Jego wiara jest doświadczeniem bycia umiłowanym przez Jezusa Chrystusa w sposób całkowicie osobisty; jest to świadomość faktu, że Chrystus poniósł śmierć nie za kogoś anonimowego, ale z miłości do niego - Pawła, i że jako Zmartwychwstały nadal go miłuje, czyli że Chrystus oddał się za niego. Jego wiara wynika stąd, iż został dotknięty miłością Jezusa Chrystusa - miłością, która wstrząsnęła nim do samej głębi i przemieniła go. Jego wiara nie jest teorią, opinią o Bogu i o świecie. Jego wiara jest zetknięciem miłości Boga z jego sercem. I tak oto ta sama wiara jest miłością do Jezusa Chrystusa - mówił Benedykt XVI.
Po wezwaniu przez Chrystusa u bram Damaszku Paweł stał się nauczycielem i obrońcą wiary chrześcijanskiej. Głoszeniu Ewangelii poświęcił się aż do męczeńskiej śmierci w Rzymie ok. 67 r. Pod koniec życia doszedł do takiej doskonałości w naśladowaniu Chrystusa, że mógł powiedzieć: "Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus" (Ga 2,20). Na ten mistyczny związek Pawła z Chrystusem zwrócił uwagę Benedykt XVI. - Zadanie przepowiadania i zapowiedź cierpienia za Chrystusa są nierozerwalnie związane ze sobą. Powołanie do bycia nauczycielem narodów jest jednocześnie powołaniem do cierpienia w jedności z Chrystusem, który odkupił nas przez swoją Mękę - mówił Papież.
Apostoł Narodów chce przemawiać również dzisiaj
- Paweł nie jest postacią z przeszłości. Jest on także naszym nauczycielem, apostołem i orędownikiem Jezusa Chrystusa - mówił Benedykt XVI w homilii podczas Nieszporów otwierających Rok św. Pawła. Zwrócił uwagę, że słowa Apostoła, w których określa sam siebie jako "nauczyciela pogan w wierze i prawdzie" (1Tm 2,7), otwierają się na przyszłość, na wszystkie narody i na wszystkie pokolenia. - Zebraliśmy się więc nie po to, aby rozważać dawne, nieodwracalnie minione dzieje. Paweł chce przemawiać do nas dzisiaj. Dlatego ogłaszam ten specjalny Rok św. Pawła, aby słuchać go jako naszego nauczyciela wiary i prawdy, w których zakorzenione są racje jedności uczniów Chrystusa. Zgromadziliśmy się tutaj, by zastanawiać się nad wielkim Apostołem Narodów - mówił Ojciec Święty. Pytamy nie tylko o to, kim był Paweł, pytamy zwłaszcza: kim jest Paweł, co mówi do mnie - w tej chwili, na początku Roku Pawłowego...
Dzisiaj możemy powiedzieć, że św. Paweł był największym misjonarzem w dziejach. W swoich podróżach misyjnych przemierzył z Ewangelią kilkanaście tysięcy kilometrów. W Filippi, macedońskim mieście, ok. 50 r. ochrzcił Lidię, pierwszą Europejkę, nazwaną w związku z tym matką chrzestną Europy, i założył pierwszą wspólnotę uczniów Chrystusa. Przebył prawie całe ówczesne Imperium Rzymskie, dotarł aż do Hiszpanii, aby głosić Ewangelię.
Zdaniem kard. Joachima Meisnera z Kolonii, bez św. Pawła nie byłoby chrześcijańskiej Europy. Apostoł Narodów to obywatel całego ówczesnego świata. Z wielką gorliwością nauczał w miejscach publicznych - na placach i rynkach miast, w synagogach, a nawet na ateńskim Areopagu, a także w prywatnych domach czy w więzieniu.
- Gdyby św. Paweł żył w naszych czasach, z pewnością byłby dziennikarzem - powiedział kiedyś ks. Jakub Alberione, paulista. - Współcześni święci powinni chwycić za mikrofon, aby w gorliwości ducha i z sercem pełnym zapału głosić orędzie prawdy, sprawiedliwości i pokoju.
Obchody Roku św. Pawła
Sercem uroczystości związanych z Rokiem Pawłowym jest rzymska Bazylika św. Pawła za Murami, gdzie znajduje się grób Apostoła Narodów. Pielgrzymi będą mogli przechodzić przez "Drzwi Pawłowe". W 11 miejscach w Rzymie, a także w Ziemi Świętej, w Turcji i na Malcie przygotowano szlaki pielgrzymkowe śladami św. Pawła. Z okazji Roku św. Pawła w każdej diecezji można uzyskać odpust zupełny, spełniając specjalne warunki - wierni powinni uczestniczyć w nabożeństwie ku czci Apostoła Narodów pierwszego lub ostatniego dnia roku jubileuszowego w którymś z miejsc kultu. Każdy biskup ponadto określił dni, w których w wyznaczonych przez niego miejscach raz dziennie pod zwykłymi warunkami - spowiedź, przyjęcie Komunii św. i odmówienie modlitwy w intencjach Ojca Świętego oraz wyzbycie się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu - można uzyskać odpust zupełny dla siebie lub dla zmarłych. Dla pielgrzymujących do Bazyliki św. Pawła w Rzymie uzyskanie odpustu zupełnego jest możliwe przez cały rok. W wielu polskich diecezjach zaplanowano pielgrzymki do Rzymu oraz innych miejsc związanych ze św. Pawłem. W Polsce można uzyskać odpust zupełny przez cały Rok Pawłowy w sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu w diecezji rzeszowskiej, gdzie znajdują się relikwie św. Pawła Apostoła.
Pozostaje nam obficie korzystać z apostolskiego przyspieszenia, jakie rozpoczęło się w związku z Rokiem Apostoła Narodów, podbijającego dla Chrystusa cały dostępny mu świat, i korzystać ze szczególnych łask, jakie daje ten wyjątkowy dla Kościoła jubileuszowy czas.
"Niedziela" 28/2008